Emax Babyhawk 2 HD to niewielki, 3,5 calowy model wyposażony w Vistę z kamerą Caddx Polar oraz odbiornik TBS Crossfire, który plasuje się w kategorii wagowej poniżej 250g!
Z mojego doświadczenia wynika, że modele EMAX’a zawsze cechuje duża dbałość o detale, przemyślana konstrukcja oraz świetna charakterystyka lotu. Jak się okazało już po kilku lotach tym razem nie jest inaczej, ale zacznijmy od początku.
Sprawdź aktualną cenę
Konstrukcja i Specyfikacja
Już na pierwszy rzut oka widać solidność całej konstrukcji. 155 mm rama z dolnym pokładem w stylu unibody o grubości aż 4,5 mm to naprawdę mało spotykana rzecz w mikrusach.
Dodatkowo nie ma tu klasycznych, prostych ramion, ponieważ te w BabyHawk’u 2 zbudowane są z dwóch łączących się poprzeczek (o szerokości 4 mm), które gwarantują większą sztywność i wytrzymałość całej ramy. Górny 2 mm pokład podparty jest aż 5 słupkami (23 mm), a dzięki wykorzystaniu FC AIO oraz dość sprytnemu zamontowaniu Visty, mamy tu naprawdę sporo miejsca w środku.
Całość jest lekka, bo waży jedynie 229 g z pakietem 4S 650 mAh oraz 248 g z pakietem 850 mAh, który dzięki cichemu i wydajnemu połączeniu silników 1404 3700 KV oraz 3,5 calowych śmigieł Emax Avan pozwala na uzyskanie ponad 6-7 minut lotu.
W celu zredukowania masy, klasyczną antenę wideo zastąpiono nową anteną Emax Nano, która sprawdzała się bardzo przyzwoicie w moich testach i nie odnotowałem, żadnych problemów z wizją na dystansie ok. 200-300 m. Wiem, że nie jest to model przeznaczony do latania na dalsze odległości, ale czas lotu na baterii oraz odbiornik 900 mHz z pewnością pozwoliłby “popchać” tego mikrusa na kilkukrotnie większy dystans.
Wykorzystane w BabyHawku 2 FC AIO od EMAX’a oparte jest na procesorze F4, który posiada zintegrowane 25A ESC BlHeli_S oraz co dość rzadkie w takich kontrolerach – 2MB pamięci flash. Niestety FC posiada tylko 2 UART’y, które zajęte są przez odbiornik i Vistę, więc dołożenie np. modułu GPS może okazać się problematyczne.
Caddx Polar
Jeśli chodzi o kamerę to była moja pierwsza styczność z Polarem. Poza pewnymi ograniczeniami jakie posiada (najbardziej chyba ucierpią ci, którzy na co dzień preferują format 4:3), to nie mam większych zastrzeżeń do jakości obrazu.
Nie jest to ewidentnie jakość oryginalnej kamery DJI czy też Nebuli Pro, ale te różnice nie są tak bardzo odczuwalne jak przesiadka np. na Nebulę Nano, której to jakość obrazu pozostawia naprawdę wiele do życzenia, choć pewnie i do tego jesteśmy w stanie się przyzwyczaić.
Osobiście po przejściu z analoga zawsze preferowałem bardziej tryb High Quality, który zapewniał najlepszą możliwą jakość obrazu, obarczoną niestety pewnymi, ale odczuwalnymi opóźnieniami. Po pewnym czasie jednak zrozumiałem, że to ta płynność w trybie Low Latency daje znacznie więcej niż piękny obraz. Caddx Polar niestety nie oferuje możliwości zmiany tych trybów. 
Tune
Jak zawsze modele EMAX’a przechodzą solidny PID Tuning zanim trafią na półki sklepowe. Tak było i tym razem. Producent nie wykorzystuje tu popularnych w BetaFlight sliderów, a dostosowuje każdą wartość indywidualnie. Nie znajdziemy tu też opcji bidirectional D-SHOT, a filtrowanie podbite jest jedynie do wartości 1.3 pozostawiając resztę ustawień w standardzie.
Jak widać po wykresach w quadzie nie ma wiele szumów, a BabyHawk 2 HD lata po prostu dobrze, ma zimne silniki, a jakikolwiek propwash zauważyłem jedynie, kiedy sam go wymusiłem.
Podsumowanie
Model podoba mi się nie tylko z wyglądu. Widać, że EMAX wie co robi. Producent nie tylko zadbał o dobry tune, ale znalazł idealne proporcje między jakością obrazu, wagą, mocą i czasem lotu. To mało spotykane połączenie, bo zazwyczaj biorąc pod uwagę te kilka aspektów, któryś z nich musi “kuleć”, a tu jest wręcz odwrotnie.
Jeśli miałbym się czegokolwiek czepiać to tylko drobiazgów. W zestawie niestety jest jeden tylko jeden zestaw śmigieł, mata pod baterię dobrze jej nie trzyma, a rzep pomimo, że dość fajnie wykonany (gumowany od wewnątrz) jest stanowczo za długi. I to właściwie tyle. W ogólnym rozrachunku to świetny model, który mogę naprawdę szczerze polecić.
